Κόλαφος για Καραμανλή.-Γιούνκερ: Πιέζαμε την κυβέρνηση από το 2006.Δεν μας έλεγαν αλήθεια..

1. Κόλαφος για τη ΝΔ πριν το 2009. «Πιέζαμε την κυβέρνηση από το 2006″, «Δεν μας έλεγαν την αλήθεια»…
2. Ο Παπανδρέου είχε δίκιο για το πρόβλημα διαφθοράς στην Ελλάδα. Από τότε έχουν ληφθεί πολλά μέτρα και πρέπει να το χαιρετίσουμε αυτό.
3. Ο Παπανδρέου δεν αντέδρασε αργά. Η κυβέρνηση προσπαθούσε να αντιληφθεί την κατάσταση. Τα μέτρα που πήρε ήταν αποτελεσματικά άλλα δεν ήταν επαρκή. Δεν μπορούσαν να είναι επαρκή – επαρκή είναι μόνο τα μέτρα που παίρνουμε τώρα, και αυτά δεν μπορούσαμε να τα πάρουμε τότε.

ΟΛΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Νομίζετε ότι μετά το PSI και τις τελευταίες εξελίξεις, το ζήτημα παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ έχει διευθετηθεί;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: «Ποτέ δεν αμφισβήτησα την παραμονή της Ελλάδας στο Ευρώ και ποτέ δεν θα το κάνω. Η Ελλάδα είναι μία παλιά Ευρωπαϊκή δημοκρατία, η Ελλάδα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, η Ελλάδα παίρνει τα μέτρα που της ζητήσαμε και δεν βλέπω κανένα λόγο να συνεχίσουμε αυτό τον ανόητο διάλογο. Τροφοδοτούμε τις αγορές με την δική μας σπέκουλα. Σε αυτό δεν θα συμμετάσχω ποτέ».

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ. Νομίζετε ότι θα υπάρξει άλλο πακέτο στήριξης και άλλη αναδιάρθρωση; Γιατί αυτή φαίνεται να είναι η μεγάλη συζήτηση που έχουν οι αγορές τώρα.

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: «Εξαρτάται από τον τρόπο που το δεύτερο πρόγραμμα θα εφαρμοστεί. Αν η Ελλάδα συνεχίσει να παίρνει αποτελεσματικά μέτρα, μειώσει τα δημοσιονομικά της ελλείμματα, αν δηλαδή εφαρμόσει το πρόγραμμα δεν βλέπω την ανάγκη για τρίτο πακέτο στήριξης παρόμοιου μεγέθους».

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Και στο θέμα της έκδοσης Ευρωομολόγου; Νομίζετε ότι μπορεί ποτέ να γίνει;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: «Το είχαμε προτείνει με τον Τζούλιο Τρεμόντι, τον Ιταλό υπουργό οικονομικών τον Δεκέμβριο του 2010. Οι Γερμανοί, Ολλανδοί και άλλοι απέρριψαν την ιδέα από την αρχή χωρίς να αξιολογήσουν τα θετικά αυτής της ιδέας. Κάποια μέρα θα γίνει.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Σκεπτόμενος όλο αυτό το ελληνικό επεισόδιο, ποια ήταν η πιο δραματική στιγμή για εσάς;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Υπήρχαν τόσες στιγμές που δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποια ήταν η πιο δραματική. Ήταν ένα μόνιμο δράμα.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Ποια ήταν η πρώτη φορά που ανησυχήσατε για το ελληνικό έλλειμμα και χρέος;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Το 2006 ή το 2007 συζητούσαμε κάθε μήνα την κατάσταση στην Ελλάδα, γιατί ανησυχούσαμε πραγματικά. Πιέζαμε όλους τους Έλληνες ομολόγους μας να μας πουν την πραγματική αλήθεια επειδή σκεφτόμασταν ότι οι αριθμοί που μας δίνονται και οι προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης δεν ήταν ευθυγραμμισμένες με όσα σκεφτόμασταν. Και το 2009 η κατάσταση έγινε προφανής όταν πήρε την εξουσία η κυβέρνηση Παπανδρέου. Από εκείνη την στιγμή (η ελληνική κρίση) δεν είναι μηνιαία συζήτηση, αλλά καθημερινή.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Γιατί δεν πιέσατε περισσότερο δημόσια πριν τις εκλογές του 2009;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Αυτή είναι μια καλή και λογική ερώτηση. Το Eurogroup είναι ανεπίσημο όργανο και όχι όργανο αποφάσεων. Αφού οι Έλληνες συνάδελφοι δεν αναγνώριζαν αυτό που αργότερα έγινε προφανές, και αφού εγώ δεν ήθελα να επιτείνω τη νευρικότητα των αγορών και αφού δεν είχαμε απαντήσεις σε αυτό που υποθέταμε για την Ελλάδα, το οποίο οι ελληνικές αρχές δεν παραδέχονταν, θα ήταν πολύ δύσκολο, χωρίς κοινή ανάλυση και κοινή απάντηση να παρέμβω σε αυτό το μπέρδεμα δίνοντας πληροφορίες. Η ελληνική κυβέρνηση δε θα το είχε δεχθεί.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Κάνουμε μια ιστορική έρευνα και ο κ. Αλογοσκούφης μας είπε ότι είχε υποσχεθεί σε εσάς και το Eurogroup να πάρει μέτρα τον Ιανουάριο του 2009 και ο κ. Παπαθανασίου δεσμεύθηκε να πάρει μέτρα τον Οκτώβριο του 2009. Είχατε κάποιες συγκεκριμένες δεσμεύσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Επιμέναμε και στους δύο συναδέλφους για την ανάγκη που βλέπαμε να υπάρξουν
αποτελεσματικές ενέργειες. Δεν τους είπαμε τι να κάνουν ακριβώς, αλλά τους ζητήσαμε να επιστρέψουν στον ίσιο δρόμο.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Σας θυμάμαι πολύ θυμωμένο όταν αποκαλύφθηκε ο αριθμός του ελλείμματος 12,7 %. Μπορείτε να μας περιγράψετε τα συναισθήματά σας τότε;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Δεν θυμάμαι λεπτομερώς, τι σκεφτόμουν εκείνη την ημέρα και δεν ήταν η μοναδική ημέρα που ήμουν θυμωμένος. Δεν ήταν έκπληξη ότι το έλλειμμα ήταν υψηλότερο από όσο γνωρίζαμε, αλλά ήταν σημαντικά υψηλότερο και ήταν εκείνη η ημέρα που
είπα «το παιχνίδι τέλειωσε», γιατί μέχρι τότε πάντα μας δίνονταν στοιχεία, που δεν αντιστοιχούσαν στην πραγματικότητα.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Γνωρίζω ότι κάποια στιγμή, και έχετε μιλήσει γι’ αυτό, ο κ. Παπανδρέου ταξίδευε σε διάφορες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες μιλώντας για το πόσο προβληματική ή διεφθαρμένη ήταν η Ελλάδα. Πιστεύετε ότι αυτό βοήθησε ή ότι υπογράμμισε το πρόβλημα υπερβολικά;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Δεν ξέρω εάν το πρόβλημα υπογραμμίστηκε υπερβολικά αλλά πρέπει να πω ότι η διαφθορά ήταν όντως ένα φαινόμενο στην Ελλάδα και ήταν ειλικρινές από την πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου να το παραδεχτεί. Σε όλες τις πτυχές της ελληνικής κοινωνίας υπάρχουν φαινόμενα διαφθοράς. Νομίζω, είχε δίκιο. Από τότε πάρθηκαν όλων των ειδών οι πρωτοβουλίες στην καταπολέμηση της διαφθοράς και αυτό πρέπει
να το χαιρετίσουμε.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Πιστεύετε ότι ήταν λάθος της κυβέρνησης Παπανδρέου που δεν πήρε αμέσως
κάποια μέτρα για την μείωση ακόμη και του ελλείμματος του 2009;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Πιστεύω ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου ανακάλυψε σιγά σιγά την πραγματική κατάσταση. Δεν είχα την εντύπωση ότι η κυβέρνηση ενεργούσε πολύ αργά, αλλά έπρεπε πρώτα να αποκτήσει αντίληψη της κατάστασης που βρήκε. Πρέπει να πω όταν η κατάσταση έγινε αντιληπτή, εκείνη την στιγμή, η κυβέρνηση Παπανδρέου προέβη σε αποτελεσματικές ενέργειες αλλά όχι επαρκείς.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Κοιτώντας πίσω έχουμε μία πολύ μεγάλη απορία στο αν ο Παπανδρέου θα μπορούσε να είχε πάρει κάποια μέτρα αμέσως και να είχε αποφύγει την κρίση ή αν αυτό ήταν ένα ατύχημα που θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς;

Ζ.Κ. Γιουνκέρ: Κοιτώντας πίσω είναι κατάλληλο να θεωρήσουμε ότι κάποια μέτρα θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί άμεσα και νωρίτερα. Αλλά αυτά δε θα ήταν αρκετά. Αυτό που αποφασίστηκε τώρα μου φαίνεται αρκετό. Αλλά τότε δεν είχαμε την δυνατότητα, ούτε ο Παπανδρέου είχε την δυνατότητα να εισάγει ένα φάσμα μέτρων σαν αυτά που έχουν υιοθετηθεί τους τελευταίους μήνες. Οπότε, πιστεύω ότι έπρεπε να αντιδράσει νωρίτερα αλλά δε θα μπορούσε να αντιδράσει με τον τρόπο που αντιδρά η Ελλάδα τώρα.